در بررسی استوریج های شرکت دل و سری Unity، با 2 سری All Flash و Hybrid مواجه می‌شویم که برای تهیه آگاهانه و بر اساس نیازهای سازمانی خود، بهتر است اطلاعاتی در خصوص هر کدام از این دو سری، مزایا، معایب و به طور کلی، تفاوت‌های این دو داشته باشیم تا به هنگام خرید استوریج، از آن‌ها بهره بریم.
استوریج های All-Flash با توجه به ارتقاء عملکرد و افزایش بهره‌وری خود، این روزها طرفداران زیادی پیدا کرده است. از سوی دیگر با عرضه استوریج‌های Hybrid، گران بودن ذخیره سازهای All Flash بیشتر نمایان شده و ذخیره سازهای Hybrid به عنوان یک استوریج به‌صرفه و اقتصادی خود نمایی می‌کنند.
در این میان تنها با بررسی تفاوت این دو ذخیره‌ساز _فراتر از بحث قیمت_ است که می‌توان به گزینه مطلوب خود دست یافت.
فهرست مطالب
استوریج‌های hybrid-flash ترکیبی از حافظه‌های SSD و HDD ها را به خدمت می‌گیرند و این قابلیت را برای سازمان‌ها به ارمغان می‌آورند که علاوه بر استفاده از ویژگی‌های شاخص فناوری فلش، از مزایای خوب هارد دیسکها _که ظرفیت بالا در راس آن‌ها قرار دارد_ بهره‌مند شوند.
افزایش IOPS و سرعت به واسطه استفاده از حافظه‌های SSD و هارد دیسکها، ویژگی مهم و برجسته ذخیره سازهای hybrid است که سبب می‌شود عملکرد بسیار بالاتری نسبت به هارد دیسکها داشته باشد و در مقام انتخاب، به بهترین گزینه در مقایسه با استوریج‌های مبتنی بر هارد دیسک تبدیل شود.
شرکت‌هایی که زیرساخت ذخیره‌سازی داده‌های آن‌ها مبتنی بر هارد دیسکها است به این نکته درست رسیده‌اند که با اضافه کردن رسانه‌های ذخیره‌سازی مبتنی بر حافظه flash می‌توانند در زمانی بسیار اندک به حجم زیادی از اطلاعات دست پیدا کنند. علاوه بر این، شرکت‌ها می توانند به تدریج تجهیزات قدیمی خود را جایگزین کرده و به سطح بالاتری از سیستم ذخیره‌سازی داده‌ها دست پیدا کنند.
گذشت زمان، سازمان‌ها را به این نتیجه رساند که استوریج‌های hybrid-flash بایستی به عنوان یک استاندارد در زیرساخت‌های ذخیره‌سازی داده‌ها به رسمیت شناخته شوند.
این استوریج‌ها همچنین قابلیت طبقه‌بندی خودکار داده‌ها را دارند که سبب می‌شود تا مدیران شبکه بتوانند تعدادی از حافظه‌های SSD را به درایوهای موجود برای اپلیکیشن‌هایی که نیاز به عملکرد بالا دارند، اضافه کنند؛ در حالی که داده‌های بایگانی شده را بر روی درایوهای رده پایین‌تر مانند SAS و SATA نگهداری کنند.
استوریج‌های All-Flash اگرچه قیمت بالایی دارند اما مزایای گسترده‌ای در اختیار ما قرار می‌دهند؛ به همین دلیل تنها برخی از سازمان‌ها توانایی خرید این مدل استوریج‌ها را دارند.
در حال حاضر، برندهای معتبری مثل اچ پی، دل و … به شکل گسترده‌ای روی ساخت این مدل استوریج‌ها متمرکز شده‌اند؛ به‌طوری که ذخیرهسازهای All Flash تولید شده توسط Dell EMC از محبوب‌ترین استوریج‌های موجود در بازار هستند. ویژگی‌های ذخیره سازهای All-Flash برند EMC در مقایسه با دیگر برندها به‌خوبی قابل مشاهده است.
اولین ویژگی شاخص استوریج‌های فوق در مقایسه با سیستم‌های ذخیره‌ساز مبتنی بر دیسک، IOPS بالاتر است که بهینه‌سازی عملکرد و افزایش سرعت دسترسی به اطلاعات را به همراه دارد.
اگرچه یکی از چالش‌های اصلی و نگرانی‌هایی که در مورد سیستم‌های all-flash وجود دارد، طول عمر و میزان ROI است؛ اما با توجه به پیشرفت‌های قابل توجه در فناوری ساخت حافظه‌های فلش در طول سال‌های اخیر؛ استوریج‌های فوق با مشکل طول عمر و میزان ROI روبرو نیستند و حتی در برخی موارد، طول عمر بیشتری نسبت به هارد دیسکها دارند.
حافظه‌های SSD به دلیل فقدان دیسک چرخان، طول عمر بیشتری دارند و خرابی در آن‌ها بسیار کمتر از نمونه‌های دیسکی است؛ هرچند که طول عمر آن‌ها، بستگی به نحوه استفاده دارد.
از نکات مهمی که باید در ارتباط با طول عمر SSDها به آن اشاره شود، نسبت read به write است. استوریج‌های all-flash قابلیت خواندن سریع را فراهم می‌کنند؛ اما در صورتی که شرکتی نیاز به نوشتن حجم زیادی از داده‌ها را داشته باشد، احتمال خرابی دیسک بیشتر می‌شود.
معیارهای مختلفی در مقایسه استوریج های Hybrid و All-Flash وجود دارند که قابل بررسی و ارزیابی هستند؛ امّآ در این قسمت برخی تفاوت‌های استوریج های هیبرید و تمام فلش را به طور اجمالی مورد بررسی قرار می‌دهیم تا از آن طریق بتوانیم قیاسی بین آن‌ها انجام دهیم و شرایط انتخابی برای شما راحت‌تر باشد.
همان‌طور که بالاتر هم به آن اشاره شد، ذخیرهسازهای All-Flash تنها از حافظه‌های SSD استفاده می‌کنند که فرآیند خواندن و نوشتن اطلاعات را چند برابر سریع‌تر از دیگر رسانه‌ها انجام می‌دهند؛ بنابراین کمترین میزان تأخیر را در اینجا خواهیم داشت.
از طرف دیگر، آرایه‌های ذخیره‌ساز Hybrid ، ترکیبی از حافظه‌های SSD و HDD را مورد استفاده قرار می‌دهند و با توجه به این‌که هارد دیسکها در گروه رسانه‌های مکانیکی قرار می‌گیرند سرعت کمتری نسبت به حافظه‌های SSD دارند.
لازم به ذکر است که ذخیرهسازهای هیبریدی به گونه‌ای ساخته شده‌اند که از حافظه‌های SSD به عنوان گذرگاه انتقال استفاده می‌کنند تا سرعت عملیات ورودی خروجی (IOPS) افزایش پیدا کند و استوریج برای انجام عملیات پایه مجبور نشود به سراغ هارد دیسکها برود. از طرف دیگر، مدیران شبکه نیز می‌توانند استوریج‌های فوق را به نحوی پیکربندی کنند تا اطلاعاتی که کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند روی هارد دیسکها ذخیره‌سازی شده و اطلاعات پرکاربرد روی حافظه‌های SSD قرار گیرد. در این صورت، هنگامی که این استوریج‌ها برای عملیات پشتیبان‌گیری و بازیابی مورد استفاده قرار می‌گیرند، سرعت قابل قبولی ارائه می‌دهند.
امنیت بالا و قابل اطمینان بودن، از معیارهای مهم دیگر در این زمینه است. هر دو رسانه تمام فلش و هیبریدی قابلیت اطمینان بالایی در اختیار شرکت‌ها قرار می‌دهند و با توجه به این‌که امکان پیاده‌سازی سطوح مختلف رید روی آن‌ها وجود دارد، امنیت اطلاعات را در بالاترین سطح آن تضمین می‌کنند. البته این موضوع به نوع معماری رید که روی استوریج پیکربندی می‌شود، بستگی دارد.
شرکت‌هایی که نیاز به ذخیره‌سازی حجم زیادی از اطلاعات دارند، بهتر است به فکر خریدن استوریج‌های hybrid-flash باشند که به دلیل پشتیبانی از هارد دیسکها، قابلیت پاسخ‌گویی به نیازها مبنی بر ظرفیت و سرعت بالا را دارا هستند. در سویی دیگر، انتخاب استوریج تمام فلش (all-flash) برای شرکت‌هایی مناسب است که نیازمند دسترسی سریع به اطلاعات هستند. این استوریج‌ها با ارائه راهکارهایی مانند SSD Cache باعث می‌شوند تا تاخیر در دسترسی به اطلاعات به کمترین میزان خود برسد. به همین دلیل استوریج‌های تمام فلش برای حوزه‌هایی مثل بانک‌داری آنلاین، میزبانی وب‌سایت‌های پرترافیک، میزبانی خدمات ابری و … گزینه مناسبی به شمار می‌روند.
در بالا، مزایا و معایب هر کدام از استوریج‌های تمام فلش و هیبریدی از نظر شما گذشت و مقایسه کاربردی این دو را مشاهده کردید. در پاسخ به این سوال که کدام یک از دو استوریج بهتر است؛ بایستی بر اساس میزان بودجه و کاربری آن پاسخ داد.
ابتدا بایستی مشخص شود که استوریج قرار است در چه زمینه‌هایی در سازمان خدمت‌رسانی کند و دوم این‌که چه بودجه‌ای برای خرید آن در نظر گرفته شده‌است. استوریج‌های All-Flash سرعت خواندن و نوشتن بالا و بالاترین سطح از پایداری را ارائه می‌کنند، در حالی که استوریج‌های hybrid-flash سرعت و ظرفیت بالا را ارائه می‌کنند تا سازمان‌ها بتوانند به طور همزمان از حافظه فلش برای انجام کارهای روزانه و از HHD ها برای آرشیو اطلاعات استفاده کنند.
استوریج‌های تمام فلش به دلیل قابلیت ارتقاء عملکرد و همچنین افزایش بهره‌وری خود، در دنیای ذخیره سازی اطلاعات، طرفداران زیادی پیدا کرده است. گفتنی است، یکی از پرطرفدارترین استوریج‌های تمام فلش توسط Dell EMC ارائه شده است.
استوریج All-Flash اگرچه مزایای پرشماری دارد؛ اما پیش‌تر به دلیل هزینه بالای خود، گزینه مناسبی برای برخی شرکت‌ها به شمار نمی‌رفت؛ به همین خاطر، مدیران شبکه ترجیح می دادند که از استوریج‌های به‌صرفه و اقتصادی مانند hybrid-flash استفاده کنند.
در حال حاضر، برند Dell EMC، گزینه‌های All-Flash اقتصادی‌تری تحت عنوان Unity ارائه کرده که با توجه به آن، تمام مدیران IT با بودجه‌های مختلف می‌توانند استوریج‌های all-flash را تهیه کنند. اگرچه همچنان باید این نکته را در نظر گرفت که صرف حل شدن مشکل بودجه، لزوماً ذخیرهسازهای تمام فلش ممکن است مناسب سازمان شما نباشد. بر این اساس، اگر سازمانی قصد تغییر سیستم استوریج از hybrid flash به all-flash را دارد، بایستی ابتدا شاخصه‌هایی مانند “ظرفیت”، “نیازهای عملکردی” و “رشد آینده سازمانی” را بررسی کند.
